شنبه، آبان ۲۲، ۱۳۸۹

دمی با حافظ (1)


مجوی عيش خوش از دور باژگون سپهر
كه صاف اين سر خُم جمله دُردی‌آميز است

سپهر بر شده پرويزنی‌ست خون‌افشان
كه ريزه‌اش سر كسری و تاج پرويز است

هیچ نظری موجود نیست: